-‘๑’-ﬤسـ ـ ـتــهـ ـآے یـפֿـ زﬤه-‘๑’-
دوری از من! اما… به تو اندیشیدن را،عادتی ساخته ام بهر تنهایی خویش…
رفتی... و روزی صدبار رفتنت را برای دلم دیکته میکنم... ولی آموختن بلد نیست... رفتی... و من در خفا جوری شکستم که این بار، خدا برایم اشک میریخت رفتی... و گرمی دستانت را ازم دزدیدی حالا من موندم و این دست های یخ زده... دستانی که با گرمای هیچ دست دیگری گرم نمیشوند... بازے روزگار را نمے فهمـҐ ! مـלּ تو را دوωــღــت ﬤارҐ! تو ﬤیگرے را! ﬤیگرے مرا!!! وهمه ے ما تنهاییم :| _____בستهاے یخــ زבــهـــــــــ هنـــــــــوز هم ، حوآلے خوآب هآےشبانه ام. . . . . . پرســـــــــه میزنے . . . . . . لعنـــتـــــــــــــــــــــے . . . . . .בیر وقت اســـت ، آرآم بگـــــــیر . . . . . . بُگذار یک امشـــــــب رآ آســـــــــوבه بخوآبم . . ــــــــבستهاے یخــ زבــهـــــــــ بـآ مَـטּ لـج نڪـטּ بغــض ِ نـفهمـ ! _____בستهاے یخــ زבــهـــــــــ امشبـــ یهو בلــــــــــــمـــ ڪوבتا کرد... . . دوره בموڪراسے گذشتـﮧ.... مے زنم لهـــــــــتـــ میڪنمــ!!! _____בستهاے یخــ زבــهـــــــــ
_____בستهاے یخــ زבــهـــــــــ مـــــــن _____בستهاے یخــ زבــهـــــــــ ساده مے خندم ... _____בستهاے یخــ زבــهـــــــــ
ایـטּ ڪہ خــوבت رآ گوشـہ ے گـلو قـآیـمـ ڪنـے ،
چـیزے رآ عـوض نمـے ڪنـב ...
بـالآخـره یـآ اشڪ میـشـوے בر چـشـمـآنـمـ
یـآ عُـقــבه בر בلـمـ
تو رو مے خواســـــــــــت..
.
.
.
آروم به בلـــــــــــم گفتم
خــــــــــفـﮧ شو....
صِـﬤآے هِقـ ـ هِقـ ـ گِریــهـ هآیَمـ ــ ـ...
اَز هَمآלּ گلویے مے آیَــ ـﬤ ڪﮧ تـ ـو...
با تـــــو زیر باراלּ نرفته ام..
اما بــاراלּ که می بــارد ,
دلم برایت تنگ تر مے شود...
راه مے افتم بدوלּ چتر,
مــن بغض مے کنم
آسماלּ گریـــــه...
ساده مے گيرم...
ساده مے گذرم...
بلند مے خندم و با هر سازي مے رقصم ...
نه اينکه دل خوشم!
نه اينکه شادم و از هفت دولت آزاد!
مدتي طولانے شکســــتم، زمين خوردم،
سخــــتے ديدم، گــــريه کردم و حالا ...
براي " زنده ماندن" خودم را به "کوچه ي علي چپ" زده ام ...!
روحم بزرگ نيــــست! دردم عميــق است ...
مے خندم که جاے زخــم هارا کسی نبیند ...